Kore is natuur. Kore is alles dat zich als natuur voordoet. Ze heeft geen fysiek menselijk gedaante. De nieuwe bundel van Estelle Boelsma is een verfijnd en doorwrocht werk waar taal en mythe hand in hand gaan. Laat je door de dichter meevoeren tot de kern van het - is het wel een bos? Eigenheims en onheimelijk tegelijk, Kore is een manifestatie zonder weerga.
Kore is te bestellen bij de Kaneelfabriek: https://kaneelfabriek.nl/auteurs/
'ik concludeer dat alles altijd verplaatst; de dingen in de kamer, de ruimte in de kamer, de ruimte in de dingen, ik verplaats me door de ruimte, ik verplaats lucht, mijn mond verplaatst klanken woorden, mijn handen verplaatsen lucht, mijn gedachten verplaatsen naar papier'
‘Met woorden en gebaren zoekt zij haar plaats in het universum, dat vaak beperkt wordt tot een kamer. In een minimaal decor wordt verlangd naar een minimaal bewustzijn, naar vervagen, vervloeien, naar het vegetale, werkelijke worden. Het zorgt, hoe vreemd dat ook mag klinken, voor een spannend schouwspel, waarop de lezer die de tijd wil nemen om de ogen te laten wennen niet snel uitgekeken raakt.’ – Anneleen de Coux in de Poëziekrant
de bundel 'alles is een onderbreking van de lege ruimte' is niet meer te bestellen.
gedicht op Soundcloud
In het meinummer 2019 van de Poeziekrant staan drie gedichten.
Jeroen van Heuvel over een gedicht in 10x10 door literair tijdschrift Extaze in Ooteoote
Klecks leest Tirade 467
HARM HENDRIK TEN NAPEL
"In de tweede strofe maakt Boelsma een tegenbeweging, die eigenlijk veel lijkt op de manier waarop Deleuze en Guattari verzet leveren tegen elke reductie – binnen hun project was dat bijvoorbeeld het terugbrengen van allerlei psychologische levens tot het oedipuscomplex. Door zich te richten op de meervoudigheid van elk ding op zichzelf kan Boelsma ontdekken dat niets tot slechts een aspect van iets anders gedacht kan worden. Neem bijvoorbeeld een brood. Boelsma telt de ‘kruimels die een brood zijn’, ‘kruimels / die een brood een brood maken’. Ritmisch benadrukt ze zowel de veelheid aan kruimels als de meervoudigheid van het brood. De kruimels maken het brood en tegelijk: een kruimel is pas los van het brood een kruimel; op zichzelf. Het brood, anderzijds, kan worden verkruimeld – maar het is zelf meer dan slechts een verzameling beetjes en stukjes."
///
In het julinummer van Tirade (2017) staan vier gedichten en een beschouwing door Harm Hendrik ten Napel
RECENSIE: door Piet Gerbrandy in De Groene Amsterdammer.
Maria Barnas in Tubelight over 'alles is een onderbreking van de lege ruimte'.
RECENSIE: Ivan Sacharov op Meander Magazine
INTERVIEW: door Lennert Ras op Meander Magazine
TEGELTJE IN TROUW
Lees hier een bespreking van de bundel door Ruben Hofma in Liter
In het augustusnummer (2016) van Tirade staan vier gedichten waarvan twee nog niet eerder gepubliceerd.
RECENSIE: door Anneleen de Coux in de Poeziekrant nummer 4, 2016.